دامنه چیست؟ انواع دامنه را بشناسید

نام دامنه آدرسی است که کاربران وب برای یافتن یک وب‌سایت در مرورگر تایپ می‌کنند. نام دامنه می‌تواند ابزار مفیدی در افزایش آگاهی از برند، بازاریابی محصولات شما و افزایش فروش باشد.

در این مقاله به نام دامنه، پنج نوع مختلف دامنه و نکاتی برای انتخاب یک نام دامنه مناسب برای شما می‌پردازیم. با سایت‌لاینر همراه باشید.

نام دامنه چیست؟

نام دامنه که اغلب با شکل ساده‌ی «دامنه» شناخته می‌شود، آدرس یک وب‌سایت است و اساساً چیزی است که بعد از عبارت https:// و اولین اسلش در URL قرار می‌گیرد. می‌توانید یک نام دامنه را در نوار آدرس مرورگر اینترنت تایپ کنید تا صفحه اصلی یک وب‌سایت خاص را پیدا کنید. یک نام دامنه به‌طور کلی دارای ساختار سه بخشی است و هر قسمت از دامنه با یک نقطه از هم جدا می‌شود:

·         زیر دامنه یا دامنه سطح سوم مانند www

·         دامنه سطح دوم (SLD) که نام وب‌سایت است

·         دامنه سطح بالا (TLD) مانند com

به عنوان مثال، با استفاده از https://www.siteliner.ir، می‌توانیم نام دامنه کامل را "www.siteliner.ir" تعیین کنیم. زیر دامنه "www" است. SLD یا نام وب‌سایت، "siteliner" است و دامنه سطح بالا نیز  "ir" است. امروزه، هنگام تایپ نام دامنه، اغلب نیازی به اضافه کردن پیشوند «www» ندارید.

نام دامنه بخشی از URL یا Uniform Resource Locator است. یک URL، نام دامنه و اطلاعات دیگری مانند اسکیم (پروتکل https)، جداکننده بین پروتکل و دامنه سطح دوم (://) و زیر شاخه (مانند /articles در(https://www.siteliner.ir/articles  را ترکیب می‌کند. اسکیم همیشه پروتکل مورد استفاده برای دسترسی به منبع در اینترنت (معمولاً HTTPS یا HTTP) را مشخص می‌کند. زیر شاخه مجموعه‌ای از کاراکتر‌ها است که کاربران را به یک صفحه وب خاص در یک وب‌سایت هدایت می‌کند.

به عنوان مثال، در یو‌آرال https://www.siteliner.ir/articles، آدرس www.siteliner.ir نام دامنه و زیر شاخه آن /articles خواهد بود.

سامانه نام دامنه (DNS)

مرورگر‌های اینترنت، منابع اینترنتی را از طریق سامانه نام دامنه (DNS) که یکی از بزرگترین پایگاه‌های داده در جهان است، بارگیری می‌کنند. DNS نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند. ipها کد‌های باینری هستند که دستگاه‌ها و شبکه‌ها را قادر می‌سازند تا یکدیگر را شناسایی کرده و به یکدیگر متصل شوند. از آنجایی که آدرس‌های IP طولانی و پیچیده هستند، انسان‌ها از نام‌های دامنه به عنوان نمایش ساده‌تری از آدرس‌های IP استفاده می‌کنند که می‌توان آن‌ها را در مرورگرها تایپ کرد.

کسب‌وکار‌ها معمولاً از نام‌های دامنه‌ای استفاده می‌کنند که همان نام کسب‌وکارشان است و سعی می‌کنند نام‌های دامنه ساده و قابل تشخیص را به‌دست آورند تا بازدید از وب‌سایت برای مشتریان آسان باشد. آن‌ها همچنین می‌توانند از نام دامنه خود برای هر آدرس ایمیل مرتبط با تجارت خود استفاده کنند.

۵ نوع دامنه

همان‌طور که گفته شد، سه عنصر اصلی نام دامنه وجود دارد: دامنه‌های سطح بالا، دامنه‌های سطح دوم و دامنه‌های سطح سوم. هنگام انتخاب از بین انواع دامنه، ایده خوبی است که مطمئن شوید که هر قسمت تجارت شما را توصیف می‌کند، متناسب با صنعت شما است و برند شما را تقویت می‌کند. در ادامه چند توضیح در مورد بخش‌های مختلف نام دامنه و گزینه‌های رایج برای انتخاب ارائه شده است.

دامنه‌های سطح بالا (TLD)

TLD که پسوند یا پایان دامنه نیز نامیده می‌شود، به پسوند و آخرین قسمت یک آدرس وب در سمت راست آخرین نقطه بعد از نام دامنه اصلی اشاره دارد. به عنوان مثال، اگر دامنه www.siteliner.ir باشد، ".ir" همان دامنه سطح بالا یا TLD است. هر TLD که نماینده یک کشور یا منطقه نباشد به عنوان یک TLD عمومی یا gTLD شناخته می‌شود.

مرجع شماره‌های اختصاص داده شده اینترنت (IANA) که اکنون بخشی از ICANN (شرکت اینترنتی برای نام‌ها و شماره‌های اختصاص داده شده) است، تخصیص TLD‌ها را مدیریت می‌کند. تا سال ۱۹۸۸، مرجع IANA هفت TLD را منتشر کرد که قرار بود به عنوان دامنه‌های سطح بالای عمومی (gTLDs) عمل کنند:

·         .com برای مشاغل تجاری (متداول‌ترین TLD)

·         .org برای سازمان‌ها، معمولاً غیرانتفاعی

·         .gov برای سازمان‌های دولتی

·         .edu برای مؤسسات آموزشی

·         .net برای سازمان‌های فناوری شبکه

·         .mil برای سازمان‌های نظامی

·         .int برای سازمان‌های بین دولتی

ممکن است برای به دست آوردن یک نام دامنه با TLD‌های عمومی خاص، لازم باشد الزامات خاصی را برآورده کنید. برای مثال، دامنه‌های edu فقط برای مؤسسات آموزشی معتبر هستند و فقط وب‌سایت‌های دولتی می‌توانند از gov استفاده کنند؛ اما تقریباً هر کسی می‌تواند دامنه com یا net دریافت کند.

TLD با کد کشور (ccTLD)

کد کشور TLD یک پسوند دامنه دو حرفی است که نشان‌دهنده یک کشور خاص، قلمرو خودمختار، دولت مستقل یا موقعیت جغرافیایی است. زمانی که ccTLD‌ها برای اولین بار در سال ۱۹۸۵ ایجاد شدند، برای ثبت و استفاده توسط ساکنان آن کشور در نظر گرفته شده بودند؛ اما برخی از کشور‌ها اکنون به اشخاص خارجی اجازه می‌دهند نام دامنه را با استفاده از کد کشور خود ثبت کنند.

در اینجا چند نمونه از ccTLD‌ها و مکان‌های جغرافیایی مربوط به آن‌ها آورده شده است:

·         us: ایالات متحده

·         fr: فرانسه

·         eu: اتحادیه اروپا

·         au: استرالیا

·         ca: کانادا

·         ir: ایران

·         uk: انگلستان

·         ms: مونتسرات

·         sg: سنگاپور

·         hn: هندوراس

·         za: آفریقای جنوبی

·         pl: لهستان

gTLD‌های جدید

gTLD‌های جدید پسوند‌های دامنه عمومی هستند که ICANN برای اولین بار در اکتبر ۲۰۱۳ بر اساس درخواست افراد یا کسب و کار‌ها شروع به تأیید و تفویض آن‌ها به متقاضیان کرد. طبق گزارش ICANN، بیش از ۱۳۰۰ gTLD جدید ممکن است در چند سال آینده در دسترس باشند. برخی از آن‌ها عبارتند از:

·         .co

·         .app

·         .cool

·         .bank

·         .cloud

·         .earth

·         .health

·         .club

برخی از شرکت‌ها حتی یک TLD سفارشی با نام تجاری خود دارند. در حالی که داشتن یک TLD منحصربه‌فرد می‌تواند کسب‌وکار شما را متمایز کند؛ اما انتخاب یک TLD عمومی می‌تواند اطمینان حاصل کند که دامنه شما برای اکثر کاربران آشنا است.

دامنه‌های سطح دوم

دامنه‌های سطح دوم بخش اصلی نام دامنه هستند که به آن‌ها عنوان دامنه نیز گفته می‌شود. SLD معمولاً ترکیبی از کلماتی است که یک تجارت یا وب‌سایت را توصیف می‌کند. با استفاده از مثال بالا، وب‌سایت www.siteliner.ir، دامنه سطح دوم «siteliner» خواهد بود. هنگام انتخاب دامنه سطح دوم، می‌توانید از هر ترکیبی از اعداد، حروف و خط فاصله استفاده کنید.

دامنه‌های سطح سوم یا زیر دامنه‌ها

دامنه‌های سطح سوم که زیر دامنه نیز نامیده می‌شوند، بخشی از URL قبل از دامنه سطح دوم هستند. آن‌ها نوع سروری را نشان می‌دهند که دامنه هنگام دسترسی به داده‌های وب‌سایت به آن متصل می‌شود. رایج‌ترین دامنه سطح سوم www است که به معنای وب جهانی است. دامنه‌های سطح سوم قبلاً برای نام‌های دامنه مورد نیاز بودند؛ اما اکنون اختیاری هستند.

گاهی اوقات صاحبان دامنه دوست دارند ساب دامنه‌هایی ایجاد کنند که نشان‌دهنده بخش‌هایی از وب‌سایت آن‌ها باشد. در اینجا چند نمونه از زیر دامنه‌ها در نام دامنه آورده شده است:

·         shop.website.com: مخصوص فروشگاه اینترنتی. وقتی shop. قبل از نام وب‌سایت می‌آید، به عنوان یک زیر دامنه می‌تواند بازدیدکنندگان را به بخش تجارت الکترونیک وب‌سایت شما یعنی فروشگاه آنلاین هدایت کند. این به مشتریان اجازه می‌دهد تا به سرعت و به راحتی محصولات یا خدمات کسب و کار شما را مرور و خریداری کنند.

·         blog.website.com: بسیاری از کسب و کار‌ها برای به دست آوردن ترافیک آنلاین و بازاریابی محصولات خود، یک بخش وبلاگ در وب‌سایت خود دارند. استفاده از blog. به عنوان یک زیر دامنه می‌تواند به یک تجارت اجازه دهد تا محتوای دیجیتال خود را به طور مؤثر تبلیغ کند.

·         support.website.com: مخصوص بخش پشتیبانی. اگر خدمات، منابع یا آموزش‌های پشتیبانی مشتری را در وب‌سایت خود ارائه می‌دهید، ساب دامنه support. را انتخاب کنید. این می‌تواند به ساده‌سازی سؤالات و مشکلات مشتری کمک کند.

·         app.website.com: اگر می‌خواهید یک وب‌سایت میزبان یک برنامه باشد یا به کاربران اجازه دهید از طریق اینترنت به آن دسترسی داشته باشند، ممکن است داشتن یک ساب دامنه app. برای شما مفید باشد.

نکاتی برای انتخاب نام دامنه مناسب

در ادامه چند نکته برای انتخاب نام دامنه مناسب برای شما آورده شده است:

·         آن را کوتاه و ساده نگه دارید.

·         اطمینان حاصل کنید که تایپ، املا و تلفظ آن آسان است.

·         از به کار بردن اعداد و علائم خودداری کنید.

·         آن را عنوان کسب و کار خود قرار دهید.

·         برای جلوگیری از سردرگمی برند، مطمئن شوید که با مارک‌های دیگر متفاوت است.

·         TLD مناسبی را انتخاب کنید که با اهداف سازمان شما هم‌سو باشد.

·         از کلمات کلیدی برای بهینه‌سازی رتبه‌بندی سئو استفاده کنید.

اگر می‌خواهید نام دامنه شما به کسب و کار شما کمک کند، مطمئن شوید که ساده است و می‌توان آن را به‌سادگی به یاد سپرد.